luns, 22 de decembro de 2014

OS DE 4 E 5 ANOS TAMÉN SAUDAMOS A MELCHOR

Un enorme berro de tantos nervios que tiñamos recibiu a nova de que Melchor xa estaba sentado naquel trono que cada pouco mirabamos de esguello e que ata había uns minutiños estaba baleiro. Daquela fixemos unha longa fila e empezamos a darlle ás nosas cartas. Foi estupendo. Melchor preguntounos de un en un como nos tiñamos portado e... algún foi quen de contarlle unha mentiriña! (menos mal que as profes estaban atentas!). Tamén nos fixo lembrarlle o que pedíamos como agasallo por se houber algunha dúbida e deixou que nos fixesemos unha foto no seu colo. Bueno, iso os pequenos;os de 5 anos seica pesan xa moito e son tan maiores!
Aquí vos deixamos as fotos para que olledes as nosas cariñas.


MELCHOR ESTIVO NO NOSO COLE!

Nestas datas non podía faltar a visita do Rei Melchor. Ainda que con cara de sorpresa, conseguemos deixar a nosa cartiña, facer unha foto e ata repartir algún bico.


CANTO TRABALLAMOS.3 ANOS

O mellor de todo o trimestre é ver o resultado do noso esforzo nos traballiños que levamos para casa.

Mirade a cara de orgullo e satisfacción  que se nos pon cando repasamos todo o que fixemos ao longo do primeiro trimestre.

REMATANDO O TRABALLO DE KANDINSKY.4 ANOS

Os de 4 anos despois de falarmos sobre o cadro e antes de pintar entre todos á nosa reproducción de Kandinsky (maila nosa propia) tal como xa vos contamos, non quixemos ser menos ca os maiores e tamén fixemos o noso debuxiño individual contando a historia que sucedía nese pobo da imaxe. Naquela casa solitaria había unha festa e, como non podía ser doutra maneira, era unha festa de monstros!. Daquela ademais de facer os debuxos decidimos completar o traballo colectivo que fixeramos colocando os nosos monstros disfrazados camiño da festa. Aqui deixámos todo este traballo, ademais de amosarvos como quedou ao remate o noso cadro individual.





domingo, 21 de decembro de 2014

CONTACONTOS: O HOME DO SACO

Como xa contamos no blogue de A guieira o xoves 18 de Decembro fomos todos os de infantil a un contacontos na biblio invitados pola editorial Anaya.
Deixámosvos o enlace aquí para que vexades como desfrutamos con este novo conto.

CUMPLES DO PRIMEIRO TRIMESTRE.3 ANOS

O xoves pasado celebramos os cumples do primeiro trimestre. Puidemos comer unha boa merenda grazas á colaboura das familias. Parabens a Xiana, Alba P, Águeda, Inés, Antón, Xabi e  mais Enzo.

COS ÚLTIMOS DETALLES. 3 ANOS

Estas dúas últimas semanas fixemos um gran esforzo para poder levar a casa os nosos traballiños de primeiro trimestre. Bolsas de renos, postais, cartas para os reis magos, portadas, contraportadas...

Daquela despois deste gran esforzo ben merecidas son as nosas vacacións. Agora só toca desfrutalas.

KANDIN…QUE? EN TRES ANOS

Hai uns días, Libroucho, o moucho encargado da biblioteca neste mes de decembro deixounos unha carta pedíndonos unha vez mais a nosa axuda.
Nesta ocasión tiñamos que interpretar um dos cadros de KandinsKy.
Kandin...que!! - dixemos todos.
Tan  engaiolados estabamos coa proposta que comezamos a falar de todo o que viamos: as cores, a estación do ano, o pobo, a neve, a casa de Papá Noel e dos renos...

A partires de aí comezamos a facer o noso propio kandinsky coa axuda da profe Elvira e da Profe Charo  que nos ían dirixindo.



luns, 8 de decembro de 2014

TRABALLANDO CON KANDINSKY:4 ANOS. CÓNTAME UN CADRO.

Despois de facer o noso relato para Moucholibro collémoslle tanto gusto a contar historias que si antes falabamos un mundo contando as nosas cousas de monstros, agora xa é un non parar. É normal que o diálogo na alfombra polas mañás sexa interminable porque todos queren participar e últimamente contar os seus "soños de monstros", relatos completísimos que algún día a profe, -que de cando en vez colle lápiz e papel e apunta-, terá que pasar a limpo e compartir con tódolos que estades nas casas.
Daquela cando Libroucho -o moucho encargado da biblioteca este mes de nadal- mandounos a súa mensaxe e un cadro de Kandisky para llo "contar", lanzámonos en plancha. Ainda case non saira a imaxe en grande na pizarra dixital cando aquelo foi xa un fervedoiro de mans levantadas para falar. Claro está que Libroucho metera no cadro un elemento moi especial para nós...unha alcantarilla!


E falamos, e moito, de todo o que pasaba no cadro, da historia que non se vía, das cores, do ceo cheo de cores suxerentes, da época do ano que sae nel  e cómo non! vimos monstros e seres máxicos por tódolos recunchiños da pintura.
Aproveitamos tamén para enterarnos de quen era Kandinsky e outro día fomos á biblioteca a mirar outros cadros del desa mesma época (porque os entendemos mellor). Desta vez foi Candela Rey á que nos animou a miralos e a buscar o que mais lle gusta a ela, un cadro que ten un cabalo azul.
Despois de facer os nosos debuxos para Libroucho (No enlace de arriba podedes ver en que consiste esta actividade), nunha sesión diferente animámonos a facer nós de Kandinsky e pintar o cadro coas nosas cores. 
Fixemos dúas experiencias distintas. A primeira pintar pouco a pouco entre todos o cadro en grande, despois de pornos de acordo sobre as cores que íamos empregar. Despois cun tamaño mais pequeno cadaquen fixo o seu cadro e aí as diferencias xa foron moitas. Xa  iremos vendo todo o que fagamos porque a actividade ainda non está rematada e o traballo sobre este autor tampouco. De momento aquí vos deixamos unhas pouquiñas fotos.

O RELATO DE 4 ANOS PARA MOUCHOLIBRO

Os de 4 estivemos traballando unha mañá enteiriña para Moucholibro e quedounos un relato moi terrorífico. Esta era unha das palabras que nos deu na biblioteca. Xa noutra entrada anterior ou no blog de A guieira témosvos contado en que consitía esta actividade na que nos enrolamos.Como somos moitos e ainda pequenos pedímoslle mais palabras e  deunos tamén OSCURIDAD, VAMPIRO, MONSTRUO E TRUENO. Cando estabamos a piques de rematar o relato pareceunos que quedaba "coxo" se non saía un esquelete; así que, ante a insistencia de Paula, tivemos que ir por unha última palabra. Despois fixemos os debuxos e a profe montou o texto e as nosas imaxes para poder entregárllelo ao Moucho e metelo no arquivador que lle preparamos. Nós escribíramos o relato nun papel moi grande de embalar coma sempre facemos e aí se montou o problema. Ainda hoxe non somos quen de entender por que a profe non colle ese papelón e lévallo así á biblioteca. Daquela cada tanto alguén pregunta...Pilar, cando lle levamos o relato a Moucholibro? Seica non sabemos aínda que o Moucho xa o leu e gustoulle moitísimo. Vai ser mellor que nos mande unha mensaxe.