O día de Samain foi moi especial. Para empezar daba arrepío entrar no cole porque entre as cabazas monstrosas e tódalas presencias terroríficas que estaban entrando pola porta daban gañas de sair a fume de carozo. Por se non fose abondo, o mural de monstros que fixeron na clase de inglés tamén puña moito medo.
Ainda así entramos todos, fixemos fotos e puxémonos a baleirar cabazas e convertilas en calacús. Desta volta tivemos dous invitados moi especiais: os nenos de 3 que nos axudaron con entusiasmo e as "teachers" Patricia e Abi. Abi contounos en inglés (claro!) como facían o Samaín nos Estados Unidos. Bueno, alí chámanlle Halloween e non somos nós quen copiamos esta tradición, senon que foron os seus antergos os que a levaron a América seguindo os costumes celtas.
Aqui nos vedes a todos asustando aos que non se disfrazaron (e a algún disfrazado tamén) e poñendo as mans nas cabazas para sacarlle todo o que teñen dentro. Despois limpamos ben as pipas porque, como lembrades, sementarémolas na primavera. Por certo! Unha das cabazas que baleiramos foi a que medrou das pipas e plantas que sementaramos no noso xardin este ano e puidemos recollela agora para aproveitala na festa.
As outras, mágoa! apodreceron cando viñeron esas chuvias torrenciais de hai algunhas semanas. Daquela puidemos experimentar e observar o proceso natural completo de como nace unha cabaza.
 |
| ESTA É A NOSA CABAZA |
 |
| QUE GRANDE NOS MEDROU! |
Despois do traballo cabaceiro, na hora de ler en vez de nenos e nenas puidemos ver a tódalas persoaxes de Samaín desfrutando da lectura; e mesmo quixeron, ao rematar, sair ao patio a xogar. Vendo as fotos todos nos preguntamos...Pero onde foron os nenos do cole?
Qué medo dan estes pequechos :S ¡Un Samaín terrorífico!... Ah! Noraboa pola cabaza :-)
ResponderEliminar